دراز می کشم روبروی آسمان
با سرانگشت خیالم می کشم ستاره ای نیمه جان
نشسته بر بالینش آدمکی تنها
دعا بر لب در حسرت آمین ها
آدمک غمگین چقدر شبیه من
ستاره ای ندارد میان هفت آسمان
دراز می کشم روبروی آسمان
با سرانگشت خیالم می کشم ستاره ای نیمه جان
نشسته بر بالینش آدمکی تنها
دعا بر لب در حسرت آمین ها
آدمک غمگین چقدر شبیه من
ستاره ای ندارد میان هفت آسمان
کتاب سرنوشت برای هرکسی چیزی نوشت
نوبت به ماکه رسیدقلم افتاد...
دیگرهیچ ننوشت!
خط تیره گذاشت وگفت:
توباش اسیرسرنوشت...
اشک ها قطره نیستند!!!!
بلکه کلماتى هستند که مى افتند فقط بخاطر اینکه پیدا نمیکنند کسى را که
معنى این کلمات را بفهمد...
صدایم میزد گلم
گلی بودم در باغچه دلش
اما او باغبان عاشقی نبود
گاهی سر میزد و دل میبرد
سالها بعد دانستم که من تنها نبودم
او باغبان گل های زیادی بود
خدایا
پـــــســر بــایــد بــاشــی تــا بــفــهمــی پــول گــرفــتــنــ ازپــدر
چــقــدرســخــتــه ...
پــســر بــایــد بــاشــی تــابــفــهــمــی 2ســال
تــنــهــای تــنــهــا غــربــتـــِ ســربــازی کــشــیــدنــ چــقــدرسـخـتـه...
پــســربــایــد بــاشــی تــابــفــهــمــی دلــهــره ی شــغــل آیــنــده
داشــتــنــ چــقــدرســخــتــه ...
پــســربــایــدبــاشــی تــابــفــهــمــی از
دســتــ دادنِ عــشــقــتــ بــخــاطــرپــول چــقــدر ســخــتــه ...
پــســربــایــد بــاشــی تابــفــهــمــی بــوق زدن پــشــتــِ مــاشــیــنِ
عــروسِ عــشــقـــتـــ چـــه حــالــی داره ...
پــســربــایــد بــاشــی تــابــفــهــمــی خــوردنِ
بــُغــض بــرای ایــنــکـــه مــســخــرتـــ نــکــنـــن کـــه داره گــریــه
میـــکــنــه چــــــــقــــــدر ســــخـــــتـــــه ...
دنـیــــای مـجــــــــازی ، اون بـیـــــرونـه
کــــه هـمــــــه بــــا نـقـــــابـــن ، هـمــــــه تـــــو قـیــــافـن
دنـیــــــای واقـعــــــی ایـنـجـــــاس
هـمـــــه بــــی ریــــا و خـــــاکـی
کـســــی زخـمـــــاشـــو نـمـیـپـــــوشــــونـه
کـســــــی اشــــــکـاشـو پـــــاک نـمـیـکــــنـه ..
وقتی کسی را عاشق خودت میکنی...
در برابرش مسئولی...
در برابر اشکهایش...
شکستن غرورش....
لحظه های شکستن در تنهایی...... و اگر یادت برود!!
در جایی دیگر سرنوشت به یادت خواهد آورد..
و نفهمیدی...
که برای داشتنت دلم را نه،
عشقم را نه،
رویاهایم را نه ...
برای داشتنت حسی را دادم که
بدون آن دیگر من، آن "من ِ " سابق نیستم ...
حالا یکی هستم مثل بقیه نه ... یکی مثل یخ، سرد
یکی مثل دیوار، بی روح ... یکی مثل خودم اما بی حس !
و این کــُــشنده است، اما نمی کــُـشد !
دلم مالِ تو ،
عشقم مال ِ تو ،
رویاهایم را هم نمی خواهم
اما " من ِ " خودم را پس بده ...
با این من ِ الآن غریبه ام ،
این حس کـُـشنده است اما نمی کـُـشد ..
تعداد صفحات : 11