گاهی وسط یک فکر
گاهی وسط یک خیابان
سردت می کنند
داغت می کنند
رگ خوابت را بلدند
زمینت می زنند

بنویسید بعد مرگم روی سنگ

آنکه اینجا در زیر این سنگ هم آغوش با خاک شده

عاشقی دل خسته بود

عاشقی که عشقش را هیچ گاه فراموش نکرد

عاشقی که عاشق او بود...

بنویسید بعد از مرگم روی سنگ

آن که خاک را نقاب چهره اش کرده

عاشق کسی بود که او را از بحر غم نجات داده

و فرشته ی نجاتش تنها او را یک دوست می دید نه یک  معشوق

عشق یعنی جسم و جانم مال تو
عشق یعنی پرسش از احوال تو
عشق یعنی از خودم من خسته ام
عشق من ، به تو دل بسته ام

ماه در روی کسی غیر تو دیدن ممنوع

ناز چشم کسی جز تو خریدن ممنوع

تابلویی بر سر دروازه قلبم زده ام

که ورود احدی جز تو اکیدا ممنوع

بوسه ام رامی گذارم پشت در

قهرکردی قهرکردم سربه سر

تو بیا در را تماما بازکن

هرچه می خواهی برایم نازکن

من غرورم راشکستم داشتی؟

آمدم حالا توبامن آشتی؟

تو که نیستی انگار دنیا نیست

هیچ چیز و هیچکس با من راه نمی آید در نبودت ! نه دلم و نه نفسهایم

این جور وقت ها فقط چشمانم خوب اشک میریزند و سیگار هایم قشنگ دود

میکنند.

تنهایی یعنی

بین آدمایی باشی که میگن دوستت دارن

ولی

کنار دلتنگیات نیستن

روزگــــــــــــــــــــــــاری بیدی را شکستند …

به نامردی تبر بر ریشه اش بستند …

ولی افسوس همانهایی شکستند ….

که روزی زیر سایه اش می نشستند ….

انقدر بوسيدمش تا خسته شد

خسته از بوسيدن پيوسته شد

خواست لب بر شكايت بشكفد

لب نهادم بر لبش تا بسته شد